tüm gün boş olsam dahi yine de yapmam gerekenleri yapamadığım zaman geceleri niye böyle diye düşündüren olay.
tam anlamıyla halledemiyorum hiç. birini yapsam diğeri eksik kalıyor, tamamlayamıyorum. sanki uyanıyorum 2 saat sonra falan tekrar gece oluyor yatağa giriyorum gibi hayat.
(bkz: zamanın su gibi akıp gitmesi)
2
+
-entiri.verilen_downvote
uyuduğum için bazen okula gitmeye bile zaman bulamıyorum
0
+
-entiri.verilen_downvote
peki hiçbir şey yapmadan boş boş oturduğun halde zamanının olmaması...
0
+
-entiri.verilen_downvote
şu sıralar sürekli uyuduğum için yaşadığım durum
3
+
-entiri.verilen_downvote
Aşırı düzensiz ve plansız olmanın getirdiği bir durum olabilir, insan istediği zaman istediği şeyi yapmaya vakit bulur.
Ders çalışmak istersen ona vakit yaratırsın, yemek yemek istersen onun için zaman bulursun, uyumak istersen bütün gününü uyuyarak geçirirsin, aramak istersen ararsın bu böyledir.
Gün herkes için eşit uzunlukta, bazı şeyler yapmayı isteyip istememekle alakalı he ek olarak bazı şeyleri yapabilmek için hem paranızın hem de enerjinizin olması gerek,
Tüm bunların dışında, gerçekten sadece hayatta kalmaya çalışan insanlar var girip onların edebiyatını yapmak istemiyorum o konuda ama herkesin hayatı kendine zor ve zamanı kısıtlı ondan ahkam kesmeye gerek yok
Yenidoğan yoğun bakımda staj yapıyorum. 8-20:00.. otobüs seferleri bitmesin diye yetişmeye çalışmak ve eve gelip yemek sonrası hemen uyumak gibi bir düzenin içindeyim. Eve 10 da geldim az sonra uyumam gerekecek yine aq.
Serviste çalışanların çoğu aşırı mutsuz. Abi neden yapıyorsun bu kadar sevmiyorsan diyorum. Buradan para kazanıyorum diyor. O kadar haklı ki. Bu düzende çalışan eden herkese allah yardım etsin. İnsanlıktan çıktık..
0
+
-entiri.verilen_downvote
Her şeye zamanım var ama aynı zamanda hiçbir şeye zamanım yok :d